ขุนทองเว้าพื้นบ้าน: กว่าจะพบโพธิ์

ต้นโพธิ์ทอง วัดเตาอิฐ พนมสารคาม แปดริ้ว

(คลิพนี้ถ่ายเอง สังเกตต้นโทรมมาก)
กว่าจะได้พบโพธิ์
…..วานนี้ 24 สิงหาคม 2560 ยายที่บ้านชวนไปหาซื้อของใช้เพิ่มเติม เห็น ว่าจะมีเพื่อน ๆแวะมาเยี่ยม อยากให้ชิมน้ำมะพร้าวอ่อน ขนมตาลแล้วก็ข้าว เกรียบว่าว โห ตะละอย่างอยู่ไม่ไกลหรอก แต่มันอยู่คนละทิศ จะเที่ยงแล้ว ขอทานข้าวเที่ยงก่อนเถอะ ยายว่าจะเอาหมาไปด้วย อาบน้ำแต่งตัวให้มัน ก็คงเสร็จพอดี แม่บ้านเขาจัดการให้เรื่องอาบน้ำให้หมา
.......ดูเวลา 12.35 น. ก็ออกรถได้ แหล่งมะพร้าวน้ำหอมลูกละ 7-10 บาท ต้องไปที่สวนเขา เขตอำเภอบางคล้า รอบ ๆอุทยานพระพิฆเณศ ยืน มีคน ทำสวนมะพร้าวหลายร้อยไร่ ออกไปทางบ้านใหม่ วัดจีน ถึงคลองชลประทาน เลี้ยวขวาออกนอกเมืองละ น้ำในคลองช่วงนี้ค่อนข้างเยอะเพราะฝนตกบ่อย ไม่ต้องสูบน้ำใส่นา บ่อปลา บ่อกุ้ง มีสวนกล้วย มะม่วง ปะปนไปกับทุ่งนา คล้ายชนบทบ้านเรา แต่แถวนี้ชนบทสมัยใหม่ ว่างจากทำนาทำสวนก็ไม่ว่างจริง มีเลียงกุ้งเลี้ยงปลา ฐานะก็คงดีเพราะเห็นมีเครื่องจักรกลใช้งานกันแทบทุกบ้าน มีรถนั่งไว้ไปธุระในเมือง มีร้านรับซื้อกุ้งปลา หลายร้าน ไม่กล้าแวะถามกลัว เขาถามว่าจะเอากี่ลัง ซื้อกิโลสองกิโลเขาก็คงขายให้แต่เรารู้สึกอายเอง
.....ผ่านปากทางเข้าวัดสมาน อ้อวัดนี้เข้าทางนี้ก็ได้ อีกทางถนนสาย 304 ที่มาจากโคราชก็เข้าได้ เลยมานิดหนึ่งก็เลี้ยวขวาตามป้ายบอก ไปสวนปาล์ม ฟาร์มนก ของอดีตรองนายกโภคิน เขาทำเป็นแหล่งท่องเที่ยวบัตร 60-100 บาท เคยมาเที่ยว มีรถไฟฟ้าให้เช่า สองแถว จักรยานยนต์ สองล้อ เพราะที่กว้างเดินเหนื่อย ก็สวยน่าเที่ยว สมราคานั่นแหละ วันนี้ผ่านไปไม่ได้มาเที่ยว ออกตามป้ายบอกทางไปอุทยานพระพิฆเนศ เป็นองค์แรกมั้ง น่าจะดูแลโดยสมาคมชมรมคนนับถือเทพแบบอินเดีย เพราะได้ยินเสียง สวดมนต์ แบบภาษาแขก เคยมาเที่ยวนะ ถามคนที่ขายเครื่องบูชา เขาเล่า ให้ฟังว่าคนนับถือเทพองค์นี้กันมาก เพราะเป็นเทพที่ได้ชื่อว่าฉลาดปัญญาดี และมีฝีมือเป็นเลิศทางช่างและศิลปะ และชอบประทานพรให้เกิดผลโดยเร็ว แต่มีเคล็ดในการขอนะ เห็นรูปหนูอยู่ด้านหน้าองค์เทพไหม นั่นแหละเคล็ดละ หนูน่ะเป็น เทพบริวารคนสนิทของท่านเทพ ช่วยจดจำสิ่งที่คนมาบนบานและ คอยเตือนท่านเทพ เหมือนเวลาไปพบผู้ใหญ่ ต้องไม่ลืมทักทายเลขาหน้าห้องนั่นแหละ แต่ต้องใช้วิธีกระซิบข้างหูนะ มือปิดหูอีกข้างและกระซิบเบา ๆ ถามว่าทำไมต้องปิด แกบอกว่าไม่ทราบเขาทำกันแบบนี้ทุกคน เลยต้องเดา ว่าคง กลัวกระซิบหูซ้ายทะลุออกหูขวาแบบที่คนชอบเป็นกันมั้ง สังเกตดูเขา ไปไหว้เทพองค์ใหญ่ ออกมาแวะเทพมุสิกา กระซิบบอกสิ่งที่บนเอาไว้ บ้างมีข้าวของมาบูชาด้วย แสดงว่าพวกบนแล้วได้รับพร กลับมาแก้บน ยายเร่ง บอกรีบ ๆหน่อยไม่แวะอุทยานหรอก เข้าสวนมะพร้าวเลย ครับ ๆคุณนาย
........เขาตัดมะพร้าวกองเต็มหน้าบ้าน มีคนมาขอซื้อไปขาย เอาเป็นคันรถ แวะถามขอซื้อ นับลูกขาย ปอกให้ชิมคนละลูกอิ่มพอดี กินน้ำเสร็จสับให้ กินเนื้อด้วย หวานอร่อยดี ลูกละสิบ ถึงมือแม่ค้าริมถนน แช่เย็นขาย 15 บาท ทำวุ้น 20 บาท ได้มา 5 ทะลาย 75 ลูก เลยสวนมะพร้าวไป สาม กิโลเมตร ทางเข้าตลาดอำเภอบางคล้า สวนตาลเต็มสองข้างทาง มีป้ายบอกหมู่บ้าน สวนตาล มีแผงขายของข้างทางเรียงรายอยู่สิบกว่าแผง บางแผง น้ำตาลสด ลอนดาล ลูกตาล ขนมดาล เลือกซื้อเอา ยายเขามาบ่อยเลยซื้อไม่ยาก ได้ของตามต้องการแล้ว ต่อไปก็อุปกรณ์ทำข้าวเกรียบว่าว และข้าวหมาก อันนี้ต้องที่ไปที่ตลาดสนามชัยเขต ทางไปเขื่อนสียัด เกื่อบยี่สิบกิโลเมตร
........จากหมุ่บ้านต้นตาลผ่านเข้าในตลาดอำเภอบางคล้า ที่นี่ก็มาบ่อย เขามีตลาดน้ำ ที่ท่าน้ำหน้าอำเภอ เป็นท่าน้ำบางปะกง มองข้ามไปเป็นเกาะ ลัดที่แม่น้ำบางปะกงไหลวนรอบเลยเรียกเกาะ เห็นต้นจากขึ้นเต็มไปหมด เขาว่ามีคนอาศัยอยู่ด้วย เคยนั่งเรือหงยาววนรอบชมวิว มีป้ายบอกนี่บ้าน ท่านชื่อนี้ นั่นบ้านท่านชื่อโน้น มีสองสามแห่ง ส่วนชาวบ้านไม่เห็นมีป้ายบอก บางจุดเรือแวะมีของสดขายพวกกุ้ง ปลา ผัก ขนม ช่วงวันหยุดจะมีงาน ตลาดนัดตลาดสดบริเวณตลาดน้ำ อ้อลืมบอกเขาทำแพขนาดใหญ่ 3-4 ลำ
ลอยลำติดกันตามทางยาว พ่อค้าแม่ค้าจองที่ขายของกิน ผัก ผลไม้ และพวก สินค้าโอทอป คนมาเที่ยวกันเยอะมาก เทศกาลมะม่วงก็จัดงานมะม่วง มี พันธุ์ไม้ต่าง ๆมาขายด้วย
.........ผ่านไปพนมสารคาม ไม่นานก็ทะลุออกถนนสาย ฉะเชิงเทราไปสัตหีบ ระยอง วัดเซียน เขาชีจันทร์ ผมมาใช้บ่อย ไม่ต้องเข้าเมืองชล ตรงไปที่เที่ยว ได้เลย เราวิ่งตัดผ่านเฉย ๆ เพราะสนามชัยเขตอยู่ข้างถนนสายนี้ เลยไป 5 กิโลเมตรจอดตรงข้ามร้านขายข้าวเกรียบดิบ มัดละ 10 บาท ประมาณ 15 แผ่น
ไปย่างเอง ได้มาสิบมัด ส่วนแป้งข้าวหมากเขาขายลูกละ 5 บาท ข้าวสุก 1 กิโลกรัมใช้ 3 ลูก ไม่ใช่สูตรนะ แม่ค้าเขาคำนวนให้ จะเอาไปทำมากน้อย นับให้พอ โหยายแกซื้อมา 60 ลูก ตายละ ไม่อยากเชื่อเลย จะทำอะไรกัน นักหนา กินไม่หมดหรอกยาย เถียงเราอีก กินไม่หมดก็ขายสิ อ๋อจะทำไปขายนี่เอง นึกว่าจะทำไว้แจกเพื่อที่มาเยี่ยม
.......จบนะยาย ยังหรอก ไหน ๆก็มาพนม ใกล้วัดเตาอิฐ 7 กิโลเมตรเอง จากตลาดพนมออกไป น้องชายยายบวชอยู่ที่วัดนี้ อยากแวะถามสุขทุกข์ หน่อย ไปก็ไป ไหน ๆ ก็ทำหน้าที่สาระแทกซี่แล้วนี่ ออกจากตลาดพนมสารคาม มาทางไปอำเภอบ้านสร้าง 7 กิโลเศษ ถึงทางเข้าวัดเตาอิฐ แวะไป ชมสวนป่าร่มรื่นดี แต่ใต้ร่มไม้ มีแต่เจดีย์แน่นไปหมดคงถึงร้อย กลางคืน คงเย็นยะเยือกน่าดู โบสถ์หลังเล็ก ๆ เคยมาดูวันบวชน้องชาย ยังสวยงาม เหมือนเดิม ใกล้ ๆโบสถ์ก็เป็นเมรุเผาศพ ไม่ค่อยเรียกฌาปนสถาน คงไม่รู้
ว่ามันมีชื่อเรียกเพราะ ๆ ด้วย ยายแยกตัวไปกุฎิพระ บอกมีธุระจะคุยด้วย เราจะไปดูสวนดอกไม้รอ ก็อยู่ใกล้ๆกุฏิพระนั่นแหละ ดูกล้วยไม้ ไม้กระถาง ไม้กระเช้า สวยงาม ฝนตกชุกเลยงามทุกต้น สุดท้ายมาหยุดที่ต้นไม้สำคัญ เพราะล้อมกรงเหล็กไว้ เสียดายมีแต่ต้นไม้ ไม่มีการพรวนดิน ไม่มีปุ๋ย มี แต่ใบแห้งหล่นกองอยู่ อยากเข้าไปเก็บกวาดให้ แต่ติดกุญแจ
......ลืมบอกมันคือต้นโพธิ์ขนาดเท่าต้นหมาก สูงสองเมตรได้ มีกิ่งก้านไม่มาก ใบก็นับได้ น่าเป็นห่วงว่าจะไปได้สักกี่ปี กลัวจะแห้งเฉาตายในหน้าแล้ง ตอน นี้ฝนชุกคงช่วยได้อยู่ ถ้าทำได้นะ อยากได้โอ่งน้ำสวย ๆซักใบ ถังพลาสติค ใส่น้ำซักใบ จากถังพลาสติด ทำน้ำหยดให้ต้นโพธิ์ พรวนดินหาปุ๋ยคอกมาใส่ เชื่อว่า จะช่วยให้มีกิ่งก้านสวยงาม มีใบดกมากขึ้น ส่วนโอ่ง ใช้น้ำใส ๆ ดอกไม้ ธูปเทียนเอามาไว้ใกล้ๆ ทำที่จุดธูปเทียนไว้นอกกรง ทำกระบวยด้ามยาว ๆ ยื่นไปตัดน้ำในโอ่ง เอามาล้างหน้า พรมศีรษะ ตามใจชอบ อ้าวลืมอีกแล้ว ใบโพธิ์ต้นนี้สีขาวบริสุทธิ์ครับ ชาวบ้านเรียนต้นโพธิทอง แหมกว่าจะได้ชื่อต้น ไม้สำคัญ ก็จวนจบแล้ว

........ยายหน้าหงิกกลับมาบอก พระไม่อยู่ ยังไม่ออกพรรษาไปค้างที่อื่น ได้ไง เราก็ขำนะเพราะยายแกไม่รู้ จำพรรษา ไม่เหมือนจำคุกนะยาย มีกิจ จำเป็นก็ไปค้างได้ พระวินัยอนุญาตไว้ไปได้คราวละ 7 วัน กรณีที่ไปได้เช่น งานของคณะสงฆ์ เพื่อนสหธรรมิกเจ็บป่วยต้องไปดูแลการรักษาพยาบาล ญาติโยมนิมนต์ไปแสดงธรรมหรือไปรับไทยทาน หรือบิดามารดาเจ็บป่วย อนุญาตไปค้างที่อื่นได้ไม่เกิน 7 วัน เรียกว่า สัตตาหกรณียะเราก็เลยออกจากวัด มาเพื่อเดินทางกลับ ไม่อยากย้อนกลับทางเดิมเลยผ่านไปทางอำเภอบ้านสร้าง ปราจีนบุรี ผ่านบางปลาร้ามีตลาดสดกำลังตั้งแผงกัน ยายชวนไปดู ได้ จิ้งหรีด แมงตับเต่า ดักแด้ 50 บาทสามอย่าง สด ๆนะ ถามว่าเอามาจากไหน จิ้งหรีดมีคนเพาะเลี้ยงขาย อีกสองอย่างไม่รู้ซื้อต่อเขามา เดินไปอีกจะกลับ เจอหน่อไม้เลี้ยงถุงละ 20 บาท ซื้อมาสองถุง เห็ดฟางและผักสำหรับใส่แกง หน่อไม้ แค่นี้ก็กลับได้แล้ว
.......ถึงแยกบ้านสร้างเลี้ยวซ้ายจะกลับแปดริ้ว แต่ยังกลับไม่ได้ผ่านหน้า ตลาดสดโครงการ ฯ ขาประจำอย่างยายมาบ่อย ช่วงสี่โมงเย็นนี่ แม่ค้ามา เต็มทุกแผง ก็ปล่อยตามสบาย เราขอปล่อยหมาลงไปฉี่ซะหน่อย ปล่อยตรง ข้างคลองน้ำ เป็นดงหญ้ากำลังงาม หมาเยี่ยวเสร็จมันก็กินหญ้า เขาชอบนะ กินแล้ว
อ๊วก ยังกะพวกขี้เมา ที่บ้านปลูกตะไคร้มันยังชวนกันไปกิดกิน จน ตายหมด เคยเอาหญ้าไปปลูกให้ ตาย หมด มันไม่กินเฉย ๆ มันรดปุ๋ยเกลือ แอมโมเนียสูงเข้ม 6 ตัว จะเหลือหรือเฉาตายหมด เสร็จก็พาหมามานั่งฟัง เพลงรอบนรถ อ้อฟังเพลงน่ะเราไม่ใช่หมา มันก็หาของกินไปทั่วรถแหละ สงสัยได้กลิ่นลูกชิ้น ยายเขาซ่อนไว้ ต้องให้มาหาเอง
.......สุดท้ายยายก็หอบของมาเติมท้ายรถ แล้วบอกกลับได้ เราข้ามสะพาน แม่น้ำบางปะกงเข้าเขตของจังหวัดแปดริ้ว วิ่งไม่ถึงสิบนาทีก็เป็นบางน้ำเปรี้ยว ผ่านมาทางสามแยกสตาร์ไลท์ มาเจอตลาดสดใหญ่ใกล้ทางเข้าวัดต้นตาล ตลาดนี้ก็ของเยอะ ยายเคยมาเลยแกล้งถามว่า เดินอีกไหม เห็นส่ายหน้า แสดง ว่า เหนื่อแล้ว คุณยายธนัญธรนี่เวลาออกจากบ้าน เขามีเป้าหมายเดียวแหละ แต่ยังไม่จบง่ายหรอก มี
อะไรเพิ่มมาเรื่อย เลยแถมสร้อยให้ ธนัญธร หลายออพชั่น แต่แกไม่รู้หรอก แกถามออพชั่นอะไร เราก็บอกว่าเหมือนที่ เขาขายรถยนต์ไง ได้รถแล้วยังมีของแจกของแถมอีกมากมาย เวลาซื้อรถ เขาจะถาม
หาออพชั้นไง จบไว้ จนผลายวันถัดมาค่อยมาด่าว่าเรากล่าวหาว่าเขาเป็นคนหลายออพชั่น เลยขยาย
ความให้ฟังว่า หลายออพชั่นของแกหมายถึงไม่ ค่อยหยุดเมื่อบรรลุจุดหมายที่ 1 มักจะแถมไปต่อจุดที่
2 - 3 จนค่ำโน่นแหละ เห็นหัวเราะชอบใจ จบได้แล้วเนาะยาวเกินแล้ว