นมัสการกถา
--------------
นมัตถุสุคตัสสะประณต พระสุคตศาสดาสารถี
ประดิษฐานพุทธศาสน์สง่ามี รัตนตรีเป็นหลักประจักษ์จริง
สัพพปาปัสสะอกรณัง พึงระวังกายใจเหล่าชายหญิง
เว้นบาปกรรมมัวหมองต้องคอยติง อย่าอยู่นิ่งทำกุศลสัมปทา
สรรพสิ่งบุญสั่งสมอบรมไว้ พลังใจองอาจวาสนา
ชะกิเลสจากใจใช้ปัญญา ศาสดาประกาศหลักประจักษ์ใจ
เป็นชาวพุทธศรัทธามหาบุรุษ ธรรมพิสุทธิ์มากมีมิสงสัย
ขอนับถือสรณะคือรัตน์ตรัย ศึกษาในสีลสิกขาวิชชาญาณ
ปฏิบัติศีลห้าให้เป็นนิตย์ อีกเรื่องจิตสิกขาจักกล้าหาญ
อบรมจิตมั่นคงควรแก่การ จนชำนาญสมาธินิรันดร
อีกปัญญาสิกขาสถาผล จะฝึกตนก่อปัญญาอุทาหรณ์
ดูกายใจให้ทันทุกขั้นตอน มิอาวรณ์มุ่งมั่นด้วยปัญญา
ขออำนาจบุญกุศลแต่หนหลัง พึงระวังอุปสรรคจักศึกษา
พุทธศาสตร์คำประกาศศาสดา ไตรสิกขาให้แจ้งตามจำนง
ชยตุภวังชยมังคลังเลิศ ธรรมประเสริฐปฏิบัติเสร็จประสงค์
เกิดพลังกายจิตมาดมั่นคง ดำเนินตรงไปมรรคผลนิพพานเทอญ
-------------------------------
ขุนทอง ตรวจทาน 2/8/59
หมายเหตุ บทบูชาแต่งตั้งแต่ปี 2509 นำขึ้นเวบไซท์ พอฝึกสร้างบลอกก็นำมาลงบลอก
วันเกิดของฉัน
...............ช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมา เขียนอวยพระวันเกิดเพื่อนพ้องน้องพี่ไปกว่า20 สำนวนจนแทบจะซ้ำความกันทีเดียว ดีที่บันทึกไว้ทุกสำนวน เฟสบุ๊คมันดีนะคอยเตือนว่าใครครบวาระวันเกิดบ้างเพื่อนหลายคนไม่เห็นเตือนวันเกิด ก็ไม่ได้เขียนคำอวยพรให้ ก็ขอโทษด้วย
...............ทีนี้ก็หันมานึกถึงตัวเองบ้างว่า จะฉลองวันเกิดแบบคนอื่นดีไหม คงไม่ไหวหรอกครับเพราะผมเกิดทุกวัน ใครคิดจะเขียนคำอวยพรคงต้องเขียนจนมือหงิก หรือไม่ก็เลิกเขียนกัน ไปเลย ก็อาจสงสัยว่ากระผมเกิดทุกวัน จริงรึเปล่า สัปดาห์หนึ่ง 7
วัน เกิดทุกวันเลยเหรอ เดือน 30 วัน ปี 365 วัน ด้วยรึเปล่า เมื่อก่อนก็ไม่ได้มีความคิดบ้า ๆบอ ๆ แบบนี้หรอกครับ แต่ได้ฟังพระท่านเทศน์ให้ฟังเรื่องการเกิด ๆ ดับ ๆ ของสังขาร ถึงกับอึ้ง
............ท่านบอกสังขาร นามรูป ของเรามันแตกดับ ทุกลมหายใจ แค่เราภาวานา พุท...โธมันดับไปแล้ว ยังดีที่สันตติ ยังสืบต่อได้อยู่ เลยยังมีนามและรูปของเรา นั่งภาวนาต่อไปวันหนึ่ง ๆมันเกิดดับ ๆ ไม่รู้กี่ร้อยกี่พันครั้ง เคยเถียงนะครับว่าไม่เห็นมันจะเกิดดับตรงไหน นั่งสมาธิเบื่อก็มาขอดื่มน้ำชากับท่านอาจารย์นี่เอง ท่านเลยทดสอบให้ว่า จำได้ไหมสมัยเด็ก รูปร่างหน้าตาเธอเป็นอย่างไร แหมถามกล้วย ๆ บรรยายภาพตอนอยู่ ป. 4ให้ท่านฟัง แล้วท่านถามต่อว่าวันนี้ เด็กคนนั้นอยู่ที่ไหน ก็เรียนท่านไปว่าผมนั่งอยู่นี่ไงครับ อาจารย์ก็บอกว่าแน่ใจเหรอว่า คือคนนี้ เธอว่าเด็กคนนั้น ยังไม่รู้ภาษาอื่นนอกจากภาษาที่พูดคุยกับพ่อแม่ แต่เธอรู้ภาษาอังกฤษ รู้ภาษาบาลี ใช่คนเดียวกันจริงหรือชักงงเหมือนกัน เอาอีกข้อ เด็กคนนั้นยังไม่รู้จักอายใคร แก้ผ้าอาบน้ำในคลองได้ แต่เธอทำได้ไหมล่ะ เฮ้ย...อี้ง เอาอีก เธอมีลูกสามคนแต่เด็กคนนั้นมีลูกกี่คนล่ะ ?????ยอมแพ้แหละอาจารย์
..............ท่านเฉลยให้ฟังว่า ถึงรูปนามจะแตกดับไป แต่สันตติความสืบเนื่องจะผุดเกิดมาแทนที่ทันทีจนเราไม่รู้สึกถึงการแตกดับของนามรูป ทุกเช้าที่เราตื่นมาแสดลงว่าสันตติมันทำงานตามปกติ เมื่อใดมันทำงานไม่ได้ สันนติก็ขาด เราเรียกว่าตาย ......โห
อาจารย์พุทธศาสนามีสอนแบบนี้ด้วยเหรอ แบบนี้ผมก็เกิดทุกวันซิ ก็ใช่อีกนั่นแหละนี่คือที่มาของคำที่กระผมบอกว่าวันเกิดของกระผมคือทุกวัน วันไหนเกิดไม่ได้คือจบไม่มีนายขุนทอง อีกต่อไป เหลือแต่ชื่อหลวงพ่อบอกว่าที่เราฝึกอบรมวิปัสสนา ก็เพื่อ
ให้เกิดสมาธิ มีสติแข็งกล้า เกิดปัญญาเห็นรูปนาม ตอนนั้นแหละจะนำไปสู่การเห็นอาการแตกดับ ของนามรูป และเห็นสันตติที่สืบต่อรูปนามเอาไว้ ที่ภาษาพระเรียก เห็นไตรลักษณ์ สันตติที่เห็นรูปนามเกิดดับ ๆ จากวิปัสสนาท่านเรียกสันตติภายในเห็นได้
ด้วยวิปัสสนา
...............สาธุหลวงพ่อ ต่อไปนี้ผมไม่ต้องไปจำวันเกิดให้ยากแล้ว เพราะทุกวันคือวันเกิดขอให้ได้เกิดทุกวันต่อๆไปแล้วกัน แล้ววันเกิดแบบคนอื่น ๆเขาล่ะมีไหม ก็มีเหมือนกันแหละครับ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่หรือไม่ พ่อบอกว่าหลังเกิดซัก 2 อาทิตย์จึงไปแจ้งลุงผู้ใหญ่ลุงบอกจะแจ้งอำเภอให้วันไปประชุม จดวันเดือนปีเกิดและชื่อใส่กระดาษให้อย่างดีแต่กว่าจะสิ้นเดือนถึงมีประชุมรับเงินเดือนกระดาษที่จดไว้ก็หายแล้ว ชื่อ สิงทองก็กลายเป็น ขุนทองวันเดือนปีก็คงจะเพี้ยนเหมือนกัน แต่ตอนเด็ก ๆ ไม่สนใจวันเดือนปีเกิดหรอก เลยไม่ได้ถามพ่อแม่ว่า เกิดจริง ๆ วันไหน ใช่วันปรากฏในใบเกิดไหม แม่บอกไม่ใช่ แกเกิด"วันลับลึน "มึนครับ จนวันนี้ผมยังไม่ทราบว่ามันคือวันอะไร ใครรู้จักบอกเอาบุญด้วย
