26 มิถุนายน วันสุนทรภู
-----------
| .....ยี่สิบหกยกสิทธิ์ให้ขอไหว้ครู | มิถุนามาเถิดหนูเพียรพร้อมสรรพ์ | ||
| สุนทรภู่สู้ท่องไพรใจจาบัลย์ | รักจดเพียรเรียนจดพรรณนิราศเพลิน | ||
| เสกกลอนเพราะเสาะกลอนเพริศเลิศกระสวน | ชอบอ่านคิดชิดอ่านควรคำสรรเสริญ | ||
| เคยอ่านกลคนอ่านกลอนคำเพราะเกิน | เดินทางไปได้เที่ยวเป็นดังเห็นจริง | ||
| เรียนคำดูรู้ค่าได้สบใจนัก | ดังรู้ใจได้รู้จักเหล่าชายหญิง | ||
| สมัยก่อนสอนมากกิจผิดแผกติง | จรรยาเทิดเจิดยามทิ้งเสน่ห์นวล | ||
| สอดแทรกวิทย์ศิษย์ศึกษ์ไว้มหาศาล | ท่านคือปราชญ์ธาตุคนเปรื่องเรื่องสอบสวน | ||
| ทุกเรื่องแจ้งแทงเรื่องจบครบกระบวน | ควรตามได้ใคร่ตรองดีมีฉันเธอ | ||
| เพียรศึกษาภาษิตลิขิตแสวง | ท่านแต่งมวลทวนตามหมายคล้ายเสนอ | ||
| พบหลายบทพจน์หลากบรรณพลันพลิกเจอ | ชวนเกลออื่นชื่นกิจอ่านสำราญเกิน | ||
| คำสวัสดิ์คัดสิ่งว่าพาทีเลิศ | คงประสิทธิ์คิดประเสริฐควรสรรเสริญ | ||
| ธรรมเนียมควรถ้วนนับคุณบุญจำเริญ | เชิญทำดีชี้ทางเด่นเห็นครรลอง | ||
| ฝึกเวทย์มนต์ฝนวิทย์มวลควรเคร่งครัด | คะลำปัดคัดเลือกเป็นเห็นทั้งผอง | ||
| สวัสดิ์รักษ์สักว่าเรียนเพียรตริตรอง | ทำนองสารท่านนำสอนวอนกุมาร | ||
| วางมิได้ไว้มาดูตู้หนังสือ | สินสมุทรสุดสุขมื้อเมื่อเปิดสาร | ||
| ลาจากเมืองเลื่องจนมีวิชาการ | เสียงขานปีสีคนปลื้มลืมกายใจ | ||
| เป่าได้ยักษ์ปักเดชยลมเหสี | ฤทธิ์ปีมากหลากแปลกมวลนวลแขไข | ||
| ดลเงือกสวยด้วยงามสาวพราวพิไล | สดใสขุดสุดสาครกำเนิดมา | ||
| สนุกตามสามนาถต่างข้างฤทธิ์เดช | ล่วงเขตใดไล่แข่งโดยศึกปราบหนา | ||
| ชำนะได้ชัยนับดูผู้ภรรยา | พาราครองผองรักใคร่อ่านได้เพลิน | ||
| กลพระเชษฐ์เกศพระไชยสุริยา | คราจากเมืองเคืองจนมึนขึ้นเขาเขิน | ||
| ผีอบายผายอุบาทรุกราษฏร์เกิน | พระเดินหนีพลีดำนานพาลห่างไกล | ||
| ลงนาวาลาหนีวนจนเรือล่ม | ยังมิจนยลมิจมถึงฝั่งไฉน | ||
| ท่านฤาษีที่รู้สมอาคมไกร | นัยเป็นบุญหนุนปางบรรพ์สรรเสกการ | ||
| ไปเมืองแกลงแปลงเมื่อกลับลาลับรัก | จักลองพบจบแล้วเพลินเจริญสาร | ||
| ไหว้พระบาทวาดเพราะบทกำหนดงาน | เพราะจดเจียรเพียรจดจารควรชื่นชม | ||
| ล่องนาวาลานิเวศเขตไพรพฤกษ์ | ฝืนได้ลาฝ่าดงลึกลัดเลาะสม | ||
| เขียนเรื่องราวคราวร่ำไรไพรนิยม | คมนิราศคาดณรงค์คงสราญ | ||
| วัดเจ้าฟ้าว่าเจตน์ฟังหวังไหว้ธาตุ | ได้นึกรู้ดูนิราศสุนทรขาน | ||
| คมที่พร่ำคำที่เพริศบรรเจิดชาญ | อวยคำวอนอ้อนคำหวานมากไมตรี | ||
| ภูเขาทองพ้องคำทักวรรคงามเลิศ | สำนวนกลอนสอนนวลเกิดรักศักดิ์ศรี | ||
| อุปมาอ้าเป็นมิ่งมงคลมี | คุณธรรมชมคมท่านชี้สอนผู้คน | ||
| อิเหนาร้อนอรนิราศคราวคลาดนุช | สุดหนักหน่วงสรวงนำนางในเวหน | ||
| เฝ้าห่วงหาฟ้าหากให้ใจกังวล | คร่ำเสียจิตคิดเสียจนแทบวางวาย | ||
| พระประธมพรหมประทึกตรึกนิราศ | ประพาสคมปมเพราะเขียนเพียรเฉิดฉาย | ||
| คมกลอนชวนควรกล่าวเชิดชูเพริศพราย | มีมากควรมวลหมดคลายคงภิรมย์ | ||
| ดูเมืองเพชรเด็ดมองไพรไปด้วยกิจ | คิดงานราชคาดงานหลวงปวงเหมาะสม | ||
| พบผู้คนผลผ่านคืนเคยชื่นชม | เสร็จกิจกลับสรรพการกรมกลับคืนเรือน | ||
| ไปสุพรรณปั้นเสกพลอยร้อยโคลงคิด | ยามศึกษายาศักดิสิทธิ์ศึกษาเหมือน | ||
| อายุยืนอื่นยากยุ่งมุ่งมิเลือน | รักผืนไพรไร้ผองเพื่อนยังจากจร | ||
| เขียนรำพันคั่นรำพึงพิลาปนึก | ตรึกฝันร้ายตายฝันเรื่องเคืองสังหรณ์ | ||
| คำนึงมวลควรนึกมาพรรณนากลอน | วอนความหลังหวังคอยโลมพลังใจ | ||
| มวลนิราศมาดนิราคราคลาดถิ่น | มากคำเสาะเหมาะควรศิลป์พิเศษไข | ||
| พวกเราหลานพาลระลึกตรึกตามนัย | ไพเราะสรรพ์พันธ์ร้อยเสกเอนกกลอน | ||
| วันเกิดท่านวานก่อธรรมทางกุศล | ทำความดีที่ควรดลอนุสรณ์ | ||
| จักอุทิศจิตอุเทศพิเศษวอน | สุนทรท่านสานเทพไท้ได้อวยบุญ | ||
| จงล่วงกรรมจำลงเกิดประเสริฐศรี | ทิพย์วิมานท่านวอนมีบุญนำหนุน | ||
| ว่าสุนทรวอนสุนทรีย์ดีปองปุน | คุณมากส่งคงมีสมอารมณ์ปอง | ||
| โพธิ์ที่มาดพลาดอย่ามีพึงถี่ถ้วน | ควรกุศลคนก่อสรรพ์พลันสนอง | ||
| พลังจิตพิศรวมใจจึงได้ตรอง | สำเร็จคำสัมฤทธิ์คลองเทพอวยเทอญ ฯ | ||
ปรับปรุงแก้ไข ล่าสุด 20 มิถุนายน 2560 อ่านง่ายขึ้น |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น